اثر مصرف توأم کود زیستی بارور-2 و کود شیمیایی فسفر بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ذرت (Zea mays) رقم سینگل کراس 704

به منظور بررسی اثر مصرف توام کود زیستی و کود شیمیایی بر عملکرد ذرت (سینگل کراس 704 ) آزمایشی در سال 1388 درمزرعه آموزشی و پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، بصورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارها شامل سه سطح کود زیستی از منبع کود تجاری فسفر بارور-2 [شاهد (بدون مصرف کود)، تلقیح بذر، تلقیح بذر + مصرف سرک)] و کود شیمیایی فسفر در چهار سطح [شاهد (بدون مصرف کود)، 20، 40 و 60 کیلوگرم در هکتار] بودند. نتایج نشان داد که مصرف کود زیستی بر صفات عملکرد دانه، عملکرد زیستی، قطر بلال، وزن دانه در بلال، وزن هزاردانه، تعداد دانه در بلال و شاخص برداشت معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار تلقیح بذر + مصرف سرک با مقدار 13131 کیلوگرم در هکتار در مقایسه با تیمار شاهد با مقدار 12341 کیلوگرم در هکتار بود. مصرف کود شیمیایی فسفر نیز بر همه صفات یاد شده به جز تعداد دانه در بلال معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار 60 کیلوگرم فسفر شیمیایی (8/12855 کیلوگرم در هکتار)بود که تفاوت آن با شاهد (12650 کیلوگرم در هکتار)معنی‌دار بود. اثر متقابل تیمارهای کود شیمیایی فسفر و کود زیستی بر همه صفات گیاهی ذرت به جز تعداد دانه در بلال و قطر بلال و شاخص برداشت معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در اثر متقابل تیمارهای آزمایشی کود زیستی تلقیح بذر + مصرف سرک و 60 کیلوگرم فسفر شیمیایی با عملکرد 1/13381 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. یافته‌های این پژوهش نشان داد که کود زیستی حاوی ریزجانداران حل کننده فسفر می‌تواند با افزایش جذب فسفر از خاک منجر به افزایش عملکرد دانه ذرت شود.